MENU

De nieuwe Vermeer

Ja, ook ik heb meegedaan aan het programma "De nieuwe Vermeer". De titel van het verdwenen werk op basis waar vanuit ik aan de slag ging was "Daer een Seigneur zijn handen wast, in een doorsiende kamer, met beelden, kunstig en raer van dito."

Twijfel

Voor mijn deelname heb ik wel even getwijfeld. Wat wil ik hiermee bereiken? Vroeg ik mij af. Ik wilde vooral een studie doen naar het werk van Vermeer en een uitdaging voor mezelf creëren op het gebied van materiaalgebruik. Hieronder zie je het resultaat. Het werk is opgezet met aquarelverf en daar ben ik overheen gegaan met pastelkrijt. Deze materialen heb ik al eens eerder gecombineerd, maar nog nooit op groot formaat. Over het gordijn op het werk ben ik niet heen gegaan met pastelkrijt. Ik vond het leuk als de aquareltechniek op deze manier zichtbaar te houden. Je ogen worden hierdoor eerder naar het beeld achter het gordijn getrokken. Voordat ik het werk ging maken begon ik met schetsen en kleurstudies, op basis van eerder gemaakte werken van Vermeer. Ook ben ik naar het Mauritshuis geweest om mij te laten inspireren.

"In de geest van Vermeer"

Maaike Dias Krijtenburg en Renée Krijtenburg Sijpkes
Mijn moeder en ik bij het wegbrengen van mijn werk

In mijn uitwerking was ik uit gegaan van dat de "beelden" ook echt beelden waren. Vermeer heeft nooit beelden in zijn werk. Het woord vond ik verwarrend. Het kon natuurlijk net zo goed gaan om een beeld van iets, in de vorm van een schilderij. Iets wat heel gebruikelijk is in het werk van Vermeer. Mijn Vermeer hoefde alleen "in de geest van Vermeer" te zijn, dus hierin kon ik afwijken van de keuze die Vermeer zou hebben gemaakt. Er zijn namelijk genoeg elementen die duidelijk wel "in de geest van Vermeer" zijn, in mijn eindresultaat. Een gordijn die een deel van de kamer bedekt; de man die een ondergeschikte rol lijkt te hebben ten opzichte van de vrouw; de cupido; de stoel; het licht door het raam van links; geen buitenwereld, door het raam; een punt waar je ogen naartoe worden geleid (de ogen van de vrouw); de kleding van de vrouw; de verstilling in alles behalve het water.

In de finale!

Totaal onverwachts kwam ik in de finale. Dit was een mooi moment wat ik met mijn beide ouders heb mogen delen. Mijn moeder ging mee met het brengen van het werk en mijn vader was bij de opname van de finale. Uiteindelijk kwam ik bijna niet in beeld bij de uitzending, maar toch heb ik leuke reacties gekregen. Na de finale hingen mijn man en ik het werk boven ons bed. Later kregen we bericht dat alle finale werken nog een plekje in een etalage in een huis of winkel in Delft zou kunnen krijgen. Weer twijfelde ik even. Uiteindelijk heb ik besloten hier aan mee te doen. Vanaf 19 maart hangt mijn werk in de winkel van Van Uffelen mode.

Wat vind jij van het resultaat?